Η μεγάλη απάτη των εθνικών εργολάβων

Του ΠΑΡΙ ΚΟΥΡΤΖΙΔΗ Το πανηγύρι καλά κρατεί! Ακόμη και εν καιρώ οικονομικής κρίσης και ανθρωπιστικής εξαθλίωσης, ένα μοναδικής και ευρηματικής έμπνευσης κόλπο ετών, που αποσκοπεί στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, συνεχίζεται. Κατά τρόπο εξωφρενικό, η ισχυρή ολιγαρχία των «εθνικών εργολάβων», αυτών που ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αποκάλεσε «νταβατζήδες» της χώρας, με τη.....συνεργασία επίορκων κρατικών λειτουργών, «σηκώνει» ανενόχλητη από τα κρατικά ταμεία εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, εδώ και δεκαετίες, είτε παραδίδοντας έργα γεμάτα κακοτεχνίες, είτε πουλώντας «αέρα κοπανιστό»! Το «κόλπο γκρόσο» έχει στηθεί από τον καιρό του πάλαι ποτέ ισχυρού ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Με την ίδια, όμως, αμείωτη δράση συνεχίζεται, βασισμένο στον ίδιο σκανδαλώδη και διάτρητο νόμο, ο οποίος κατασκευάστηκε και εφαρμόζεται «ευλαβικά», δυστυχώς απ’ όλες τις κυβερνήσεις και από όλους τους, με τον έναν ή άλλο τρόπο, εμπλεκόμενους υπουργούς, διαχρονικά μέχρι και σήμερα. Προϋπόθεση 1η: Η δουλειά να έχει στηθεί από τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις – κλειδιά του εκάστοτε υπουργείου. Προϋπόθεση 2η: Να είναι κανείς εργολάβος, αλλά να ανήκει και στο κονκλάβιο των «νταβατζήδων» της χώρας. Προϋπόθεση 3η: Ο εργολάβος να υποβάλει αίτηση πληρωμής στο αρμόδιο υπουργείο ή την υπηρεσία, που όντως ή και εικονικά του έχει αναθέσει την εκτέλεση δημόσιου έργου, για ό,τι ποσό και εργασία επιθυμεί ή που όντως του οφείλεται, αλλά δεν πρέπει να λάβει λόγω εικονικότητας ή κακής εκτέλεσης του έργου. Έτσι, η αίτηση παραμένει «ξεχασμένη» σε κάποιο συρτάρι και από τη στιγμή που το κράτος δεν του έχει απαντήσει, βάσει του νόμου και της δικαστικής οδού, του ανοίγονται διάπλατα οι δρόμοι και οι κρουνοί, προκειμένου να εισπράξει το ποσό που έχει ζητήσει με την αίτησή του, ακόμη κι αν δεν έχει εκτελέσει τις εργασίες, ή ακόμη κι αν αυτές είναι ελαττωματικές, ή ακόμη κι αν το κράτος τις έχει ήδη εξοφλήσει! Μάλιστα, το τραγελαφικό του πράγματος είναι ότι ο νομοθέτης ορίζει πως όταν ένας Έλληνας πολίτης υποβάλει αίτημα σε οποιαδήποτε κρατική αρχή σε περίπτωση κατά την οποία το αίτημα δεν απαντηθεί εντός τρίμηνης διάρκειας, τότε θεωρείται αυτομάτως ότι έχει απορριφθεί. Στην περίπτωση, όμως, των κατασκευαστών-εργολάβων δημόσιων έργων αυτό δεν ισχύει. Οι αιτήσεις για εξόφληση λογαριασμών που δεν τυγχάνουν απάντησης αυτοδικαίως θεωρούνται πως είναι προς εξόφληση στο πλαίσιο σύμβασης εκτέλεσης δημόσιων έργων! Ακόμη κι αν τελικά δεν έχει ελέγξει κανείς αν αυτές οι εργασίες έγιναν ή δεν έγιναν! Ακόμη κι αν το έργο έχει κακοτεχνίες! Ακόμη κι αν ο «νταβατζής – εργολάβος» έχει εξοφληθεί από το Δημόσιο, ξανά! Οργανωμένη αλητεία Αναλυτικότερα, ας δούμε πώς έχει στηθεί εδώ και δεκαετίες ένας χορός οργανωμένης αλητείας από «νταβατζήδες» δημόσιων έργων, αλλά και το πώς αυτοί λεηλατούν το δημόσιο χρήμα, που υπολογίζεται ότι είναι περί τα 2,5 δισεκατομμύρια δραχμές (προ ευρωζώνης) και μετέπειτα του 2000, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το «Π», οι οικονομικοί εισαγγελείς υπολογίζουν ότι ξεπερνούν τις 3-4 εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ! Ο εργολάβος, κατά την εκτέλεση του δημόσιου έργου, κατά το δοκούν υποβάλλει στο αναθέτον το δημόσιο έργο υπουργείο ή στην επιβλέπουσα κρατική υπηρεσία αιτήματα προς πληρωμή, στα οποία αναγράφει κατά το δοκούν εργασίες, που κοστολογεί επίσης κατά το δοκούν. Το επιβλέπον υπουργείο ή η επιβλέπουσα κρατική αρχή «ξεχνάει» να κοινοποιήσει στον εργολάβο απάντηση εντός του χρόνου που προβλέπει η νομοθεσία και να κρίνει για τη βασιμότητα του αιτήματός του. Ο εργολάβος, εν συνεχεία, προσφεύγει ενώπιον του αρμόδιου Εφετείου και ζητά αποζημίωση, σύμφωνα με τους λογαριασμούς-αιτήματά του, ισχυριζόμενος ότι οι λογαριασμοί και οι εργασίες, για τις οποίες υπέβαλε την αίτηση-λογαριασμό, θεωρούνται αυτοδικαίως εγκριθείσες και πληρωτέες από το κράτος για τον λόγο ότι το υπουργείο δεν απάντησε εγκαίρως στην αίτησή του. Δηλαδή, δεν χρειάζεται να αποδείξει καν ότι εκτέλεσε τις εργασίες (!). Η απόφαση του Εφετείου Το Εφετείο, το οποίο δικάζει την υπόθεση, επιδικάζει το ποσό το οποίο απαιτεί ο εργολάβος νομιμοτόκως με επιτόκιο άνω του 10%, θεωρεί ότι οι εργασίες, για τις οποίες υποβλήθηκε ο λογαριασμός, έχουν εκτελεσθεί, μόνο και μόνο για τον λόγο ότι το αναθέτον την εκτέλεση του έργου υπουργείο ή η επιβλέπουσα υπηρεσία δεν απάντησε στον εργολάβο εμπρόθεσμα. Δηλαδή, με μόνη την παρέλευση της προθεσμίας, οι «εργασίες» θεωρούνται εκ του νόμου εγκριθείσες και πληρωτέες από το κράτος, ακόμη και αν αυτές ποτέ δεν εκτελέσθηκαν ή είναι ελαττωματικές(!), ακόμη και αν αυτές έχουν ήδη εξοφληθεί από το κράτος! Κατ’ αυτόν τον τρόπο: 1. Το ελληνικό Δημόσιο έχει καταβάλει ποσά εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ είτε για εργασίες ανύπαρκτες και μηδέποτε εκτελεσθείσες, είτε για εργασίες οι οποίες έχουν εξοφληθεί, ως αποτέλεσμα προφανούς προσυνεννοήσεως επίορκων κρατικών υπαλλήλων και αξιωματούχων με εργολάβους δημόσιων έργων να μπει η αίτηση στο συρτάρι. 2. Το αναθέτον υπουργείο και η κρατική υπηρεσία εμφανίζονται ότι δεν είναι εκείνοι οι οποίοι με απόφασή τους έχουν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Αποδίδουν την υπερκοστολόγηση του έργου και την πρόσθετη επιβάρυνση του ελληνικού Δημοσίου για το έργο στην ελληνική Δικαιοσύνη και στη δικαίωση του εργολάβου, που όμως οφείλεται στο γεγονός ότι το υπουργείο έχει αφήσει να παρέλθει άπρακτη η προθεσμία, μετά την οποία η αίτηση και οι λογαριασμοί του εργολάβου θεωρούνται αυτοδικαίως εγκεκριμένοι και πληρωτέοι από το κράτος. Το φαινόμενο αυτό, καθώς φαίνεται, έχει προσλάβει τεράστιες διαστάσεις και αποτελεί το κοινό μυστικό στον χώρο των εργολάβων και των κρατικών υπηρεσιών. Μάλιστα, διατρέχει όλο το φάσμα της κρατικής μηχανής τόσο σε επίπεδο υπουργείων όσο και σε επίπεδο κρατικών περιφερειών, τέως νομαρχιών και ΟΤΑ, κρατικών νοσοκομείων και εποπτευόμενων φορέων, αλλά και κρατικών εταιρειών. Μόνο στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων του υπουργείου Υποδομών έχουν κοινοποιηθεί προς εκτέλεση-εξόφληση εκατοντάδες τέτοιες αποφάσεις Εφετείων για τις οποίες η επιβάρυνση του Δημοσίου την τελευταία μόνο πενταετία (σ’ αυτή μόνο την υπηρεσία) υπερβαίνει το συνολικό ποσό των εκατό εκατομμυρίων (100.000.000,00) ευρώ! Δεν θορυβήθηκαν Στο διάστημα μεταξύ του 2010-2011, όπως είναι σε θέση να πληροφορείται το «Π», σε μία μόνο καταγεγραμμένη και αποδεδειγμένα σκανδαλώδη περίπτωση, η αποζημίωση που επιδικάστηκε σε βάρος του Δημοσίου, προς όφελος ενός ιδιαίτερα γνωστού εργολάβου, ανέρχεται σε δέκα (10.000.000) εκατομμύρια ευρώ! Το γεγονός αυτό, όμως, δεν έχει θορυβήσει κανέναν! Ούτε τους τότε αρμόδιους εμπλεκόμενους υπουργούς, ούτε τις υπηρεσίες επιθεώρησης, ούτε τις αρμόδιες δικαστικές υπηρεσίες θεώρησης των χρηματικών ενταλμάτων. Και, φυσικά, δεν έχει ζητηθεί η άσκηση ποινικών διώξεων σε βάρος των αρμόδιων κρατικών λειτουργών και υπαλλήλων, αλλά και των ωφελούμενων εργολάβων με βάση τις διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου. Ψάχνει ο εισαγγελέας Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Π», το σκάνδαλο των εργολάβων το είχε στα χέρια της η κυβέρνηση της ΝΔ επί Κώστα Καραμανλή, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει σε απόδοση ευθυνών, ενώ ούτε καν μπόρεσε να βάλει φρένο στον κατήφορο της λεηλασίας και της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος. Ο «καυτός φάκελος», όμως, όπως διαφαίνεται απ’ όλες τις ενδείξεις, παρέμεινε στα χέρια του ανεξάρτητου πλέον βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου, ο οποίος ήταν ο γραμματέας τεκμηρίωσης υποθέσεων διαφθοράς στο Δημόσιο απ’ όταν η ΝΔ ήταν στην αντιπολίτευση (1997-2004). Και παρότι η ΝΔ το 2012 ήρθε και πάλι στην εξουσία, για το θέμα δεν επιλήφθηκε κανείς! Ο ίδιος, πάντως, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το έφτασε σήμερα στη Δικαιοσύνη, μετά από συνεχείς ερωτήσεις στο ελληνικό Κοινοβούλιο προς τους αρμόδιους υπουργούς και τον εκάστοτε πρωθυπουργό, καθώς και σχετικές κοινοποιήσεις που έκανε προς τον αρμόδιο οικονομικό εισαγγελέα κ. Γρηγόριο Πεπόνη, αλλά και στον γενικό γραμματέα Διαφάνειας της Βουλής, κ. Γιώργο Σούρλα. Ήδη, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το «Π», οι εισαγγελικές αρχές βρίσκονται στο στάδιο της προανάκρισης, έχοντας μάλιστα καλέσει ως μάρτυρα για εξέταση τόσο τον ίδιο τον κ. Νικολόπουλο όσο και τους εμπλεκόμενους «νταβατζήδες – εργολάβους». Παράλληλα, με την ίδια αιτιολογία, δηλαδή αυτή των υπόπτων, πρόκειται να περάσουν την πόρτα της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών και οι εμπλεκόμενοι, όλα αυτά τα χρόνια, υπηρεσιακοί και πολιτικοί παράγοντες των εν λόγω «αμαρτωλών» υπουργείων. Εντούτοις, ο κ. Νικολόπουλος δεν φαίνεται διατεθειμένος να παραμείνει με σταυρωμένα τα χέρια, περιμένοντας τι θα αποφανθεί η πρωτοδίκης. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, έχει στοιχειοθετήσει τρίτη κατά σειρά ερώτηση προς τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς Οικονομικών, Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Υγείας, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, ενώ τον φάκελο τον έχει αποστείλει και στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στον επίτροπο Ανταγωνισμού. Πηγή: www.paraskhnio.gr