Μέσα σε τρεις μήνες – ουσιαστικά από τότε που ξεκίνησαν και οι ανοδικές τάσεις στο χρηματιστήριο των δημοσκοπήσεων – δεν έχει αλλάξει τίποτα όσον αφορά στην πολιτική τακτική που ακολουθείται.
O κόσμος καίγεται και...
η Δημοκρατική Αριστερά δείχνει να μην αντιλαμβάνεται πως η μονότονα επαναλαμβανόμενη ρητορεία για «την προοπτική συμμετοχής σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό» είναι άστοχη.
Δεν αφορά ούτε τους λίγους – ελάχιστους πολιτευτές της «πράσινης παράταξης» που συνομολογούν πλέον πως το κόμμα τους δύσκολα θα φτάσει στρατευμένα και ενωτικά στις εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν.
Μήπως, όμως, θεωρούν πως αφορά τον κόσμο που αποχωρεί «τίμια» από το ΠΑΣΟΚ; Έναν κόσμο που φεύγει θυμωμένος από τις εξαντλητικές μνημονιακές επιλογές;
Eπιθυμία του Φώτη Κουβέλη είναι να μετατρέψει τη Δημοκρατική Αριστερά σε ένα κομματικό «καταφύγιο». Ένα πλυντήριο τύψεων για όσους επιθυμούν ένα βελούδινο διαζύγιο με «τον Ήλιο τον πράσινο», τον Ήλιο που δεν λέει να ανατείλει.
Και για τις συγκεκριμένες επιλογές φαίνεται πως καρπώνεται τη δημοσκοπική συμπάθεια του κόσμου. Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Μήπως τελικά εξαργυρώνει τη «συμπάθεια» ενός mediaκου πλέγματος, που έχει ως μόνο στόχο την προσωρινή στήριξη της ΔΗΜ.ΑΡ. προκειμένου να δρομολογήσει εξελίξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ; Και τι θα γίνει όταν (κι αν) αυτή η στήριξη εξασθενήσει;
Μάλλον για το λόγο αυτό δεν ασκεί ούτε αντιπολίτευση, μήτε συμπολίτευση. Γι’ αυτό δε ξεκαθαρίζει τη θέση του σε σχέση με το Μνημόνιο. Κρατά χαμηλά τους τόνους περιμένοντας να «φυτρώσει» στην κεντρική πολιτική σκηνή, με τη λογική του ώριμου φρούτου.
Έτσι οι συνθήκες επέτρεψαν στον Φώτη Κουβέλη να δηλώσει, χθες, πως δεν θα είχε αντίρρηση να «υπάρξει αιρετός υπουργός δημοσιονομικών» και να μην ανοίξει ρουθούνι. Πρόταση που δεν υιοθέτησε ούτε η… Μέρκελ.
Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου