Η συγκυβέρνηση, ήδη από τον πρώτο μήνα διακυβέρνησης, έχει φτάσει σε αδιέξοδο, εκτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του αναφέρει ότι «το αδιέξοδο αυτό θα μεγαλώσει την επόμενη περίοδο, όσο δυναμώνουν οι κοινωνικοί .....
αγώνες και όσο αρχίζει να γίνεται πιο ορατή η συγκρότηση ενός πλατιού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου αντίστασης και ανατροπής». Η ελπίδα, σύμφωνα με τα ηγετικά στελέχη του σχήματος, «βρίσκεται στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, στη συγκρότηση ενός νέου συνασπισμού εξουσίας για την απεμπλοκή από τα μνημόνια, την αναδιανομή του πλούτου και την κοινωνική δικαιοσύνη. Για μια άλλη Ευρώπη, απαλλαγμένη από τον νεοφιλελευθερισμό και την κυριαρχία των αγορών».
Ο Τσίπρας έχει αναγορεύσει σε κυρίαρχο το αίτημα για προσφυγή στις κάλπες – στο πλαίσιο της προσπάθειας για διαφύλαξη της δημοκρατίας, όπως λένε οι επιτελείς του σχήματος – και τις διεκδικεί σχεδόν έναν χρόνο τώρα.
«Μαζί, για την ανατροπή»
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την τριπλή επιδίωξη τόσο να εκφραστεί η κοινωνία με την ψήφο της απέναντι στα μνημόνια και τα μέτρα που λαμβάνονται σε βάρος της, αποκαλύπτοντας έτσι το έλλειμμα λαϊκής στήριξης της εφαρμοζόμενης πολιτικής και των δυνάμεων που την εφαρμόζουν, όσο και να αποτυπωθεί η μετατόπιση προς τα αριστερά, είτε αυτή είναι πολιτική είτε αποτελεί διαμαρτυρία, των ψηφοφόρων που αποδεσμεύονται από τον δικομματισμό, κάτι που θα αυξήσει και την πίεση προς τα κόμματα που σήμερα αρνούνται τη συσπείρωση της Αριστεράς.
Μάλιστα, στην Κουμουνδούρου φαίνεται να υπάρχει η εκτίμηση ότι τα υψηλά ποσοστά που καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις αντικατοπτρίζουν «πιο ουσιαστικές και πιο βαθιές διεργασίες στην ελληνική κοινωνία», αντιστοιχούν δηλαδή σε πιο παγιωμένες συμπεριφορές και δεν εκφράζουν «απλώς μια συμπάθεια απέναντι σ’ έναν χώρο».
Από την άλλη, η όποια αυξητική τάση παρουσιάζουν οι δυνάμεις της Αριστεράς ως επιμέρους σχηματισμοί δεν αρκούν για την ανατροπή όσο αυτές δεν βρίσκονται σε συμπαράταξη, και η άποψη που επανειλημμένα έχει διατυπώσει ο Τσίπρας απαντώντας σε σχετικές κατηγορίες είναι ότι αυτό δεν θα λειτουργούσε αθροιστικά, αλλά πολλαπλασιαστικά.
Πάντως, παρόλο που το σχέδιο της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για το αντιμνημονιακό μέτωπο, και παραπέρα για τη συγκρότηση νέου συνασπισμού εξουσίας με πυρήνα τις δυνάμεις της Αριστεράς, «κολλάει» στις εκατέρωθεν επίμονες αρνήσεις από το ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν πτοείται, αλλά επιμένει εκτιμώντας ότι στη βάση των δύο κομμάτων υπάρχει ακροατήριο που επιθυμεί τη συμπαράταξη. Προς το παρόν ο ΣΥΡΙΖΑ επιρρίπτει ευθύνες στις ηγεσίες του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ κι εκφράζει την προσδοκία ότι η από τα κάτω πίεση θα λειτουργήσει μελλοντικά υπέρ της πρότασής του. Όπως σημείωσε ο Δημήτρης Παπαδημούλης τις προηγούμενες μέρες, «οι ηγεσίες της Αριστεράς που αρνούνται τη σύμπραξη και επιμένουν στον μοναχικό δρόμο και στην εμφύλια πολεμική, θα ταρακουνηθούν αν το μήνυμα της ενότητας και της ανασύνθεσης έρθει από κάτω».
Από την άλλη, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στέλνουν το μήνυμα ότι δεν βιάζονται: «Η δική μας πρόταση δεν έχει ως ορίζοντα, ως καταληκτική ημερομηνία μόνο τις επόμενες εκλογές», σημειώνει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης (ΝΕΤ 105,8, 29.12.2011). Και συνεχίζει: «Η Αριστερά, έστω και κατακερματισμένη, θα βγει σε όλες τις εκδοχές πιο ενισχυμένη και θεωρώ ότι θα είναι αντιμέτωπη μ’ αυτή την πραγματικότητα που επιζητά τη σύμπτυξη, τη διαμόρφωση αυτού του ενωτικού μετώπου και την επομένη των εκλογών». Ο ίδιος σημείωσε ότι «όταν (σ.σ.: η Αριστερά) θα έχει υψηλότερα ποσοστά και μεγαλύτερη αντιπροσώπευση στο ελληνικό Κοινοβούλιο, θα κληθεί να απαντήσει στο ερώτημα τι θα τα κάνει». Επομένως η πίεση της κοινωνίας θα «ωριμάσει» τις ηγεσίες των άλλων δύο κομμάτων.
Συμπαράταξη τώρα
Πάντως και δεδομένου ότι η συμμαχική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι δρομολογημένη σε ό,τι αφορά μερίδα στελεχών και προσώπων του ΠΑΣΟΚ που αποστασιοποιήθηκαν από τη σημερινή μορφή του, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής του αντιπολιτευόμενου εσωκομματικά Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ Παναγιώτης Λαφαζάνης εκφράζει σταθερά τη διαφωνία του για τον τρόπο και τα πρόσωπα μέσα από τα οποία η ηγεσία επιχειρεί το άνοιγμα σε ευρύτερα ακροατήρια και δη στην κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ.
Ο ίδιος θέτει στο επίκεντρο των πολιτικών αναγκών της συγκυρίας τη συμπαράταξη ΣΥΡΙΖΑ - ΚΚΕ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όπως λέει, «έπρεπε να είχε γίνει χτες» στη βάση ενός συγκεκριμένου πολιτικού προγράμματος, το οποίο στον πυρήνα του θα πρέπει να δίνει λύση στο πρόβλημα του χρέους και δεν θα είναι αόριστα αντιμνημονιακό, που ο ίδιος πιστεύει ότι μπορεί να οδηγήσει σε αδιέξοδες «λύσεις» κεντροαριστεράς. Όπως υπογραμμίζει σε συνέντευξή του στο «Πριν», η Αριστερά «δεν έχει κατορθώσει να δώσει μια εναλλακτική απάντηση απέναντι στο νεοαποικιακό καθεστώς της τρόικας και των μνημονίων» και στο ερώτημα «μετά την τρόικα και τα μνημόνια τι;». Και «διστάζει να διατυπώσει ευθέως και επιθετικά την πρόταση για στάση πληρωμών επί του χρέους, η οποία στην ουσία σημαίνει πτώχευση με πρωτοβουλία του δανειζόμενου, έξοδο από την ευρωζώνη και σύγκρουση συνολικά με την Ε.Ε». ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου