Με ΑΕΠ της τάξης των 200 δισ. δολαρίων και εξωτερικό χρέος 1,235 τρισ. δολαρίων, η Ιρλανδία εμφανίζεται να χρωστά πάνω από το 1.200% του ΑΕΠ της.
Για την Ολλανδία, με ΑΕΠ 675 δισ. δολάρια και εξωτερικό χρέος 2,580 τρισ. δολάρια, η σχέση διαμορφώνεται στο 380%, ενώ για την Αγγλία το συνολικό εξωτερικό χρέος ξεπερνά το 370% του ΑΕΠ, μολονότι το δημόσιο χρέος της χώρας υπολογίζεται στο 80% του ΑΕΠ. Σε κάθε κάτοικο της Αγγλίας αντιστοιχεί εξωτερικό χρέος 150 χιλιάδων ευρώ. Πολύ υψηλό εξωτερικό χρέος, σε σχέση με το ΑΕΠ, εμφανίζουν επίσης το Βέλγιο (350%), η Δανία (310%), η Αυστρία (275%), η Γαλλία (246%), αλλά και η Πορτογαλία (217%), η Νορβηγία (207%) και η Φινλανδία (197%). Πάνω από την Ελλάδα κατατάσσεται και η Γερμανία, με εξωτερικό χρέος στο 189% του ΑΕΠ. *
Την Ελλάδα αποκαλούν επιτιμητικά «γουρούνι» (από το «ακρωνύμιο» Ρ.Ι.G.S.), λόγω του .....
υψηλού δημόσιου χρέους της, οι ξένοι εταίροι μας, οι δικοί τους ρουθουνισμοί, όμως, είναι που ακούγονται τόσο ηχηρά εδώ και μια δεκαετία, καθώς οι πολίτες και οι επιχειρήσεις τους βυθίζονται στις λάσπες της πιο τρομακτικής υπερχρέωσης που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης. Αν το πρόβλημα της Ελλάδας είναι το δυσβάσταχτο δημόσιο χρέος, που για το 2010 εκτιμάται ότι θα υπερβεί το 120% του ΑΕΠ (έναντι 84% του ευρωπαϊκού μέσου όρου), η νάρκη, στην οποία πατούν κυρίως οι αγγλοσαξονικές χώρες, αλλά και τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που κερδοσκοπούν ασύστολα με το ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα, είναι το συνολικό τους εξωτερικό χρέος, που σε περιπτώσεις χωρών, όπως η Αγγλία, η Δανία, η Ολλανδία, ξεπερνά το 300% και φτάνει ακόμη και το 400% του ΑΕΠ τους.
Δύο τρόποι μέτρησης
Υπάρχουν δύο τρόποι για να μετρήσει κάποιος την υπερχρέωση σε μια χώρα. Το δημόσιο χρέος -και ειδικότερα το χρέος της γενικής κυβέρνησης- είναι ένας βασικός δείκτης, που πιστοποιεί ότι το ελληνικό κράτος, εδώ που έχει φτάσει σήμερα, δεν απέχει πολύ από τη χρεοκοπία. Υπάρχει, όμως, και το εξωτερικό χρέος, δηλαδή το χρέος που οφείλουν τόσο το Δημόσιο όσο και οι ιδιώτες και οι επιχειρήσεις έναντι άλλων χωρών, ενώ σε αυτό δεν περιλαμβάνονται υποχρεώσεις από μετοχές και άμεσες επενδύσεις.
Στην πρώτη περίπτωση (δημόσιο χρέος) η Ελλάδα κατέχει την πρωτιά, μια και σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, στο τέλος του 2010 το κράτος θα χρωστά 304 δισ. ευρώ, ενώ η συνολική παραγωγή της χώρας θα είναι στα 234 δισ. ευρώ (χρέος 129,3% του ΑΕΠ). Συγκριτικά, το δημόσιο χρέος για την Ιταλία υπολογίζεται ότι θα φτάσει φέτος στο 120%, για το Βέλγιο στο 105% του ΑΕΠ, για την Πορτογαλία το 86%, για τη Γαλλία το 84% του ΑΕΠ, ενώ για τη Γερμανία το 78,86%.
Τα... μαλλιοκέφαλά τους
Αν, όμως, υπολογίσει κάποιος το χρέος με βάση τα λεφτά που χρωστάνε μαζί ο δημόσιος τομέας, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες, τότε η Ελλάδα μοιάζει με... παράδεισο μπροστά σε αυτό που συμβαίνει στον υπόλοιπο αναπτυγμένο κόσμο, ο οποίος έχει χρεώσει το παρόν και το μέλλον των παιδιών σε μια... πιστωτική κάρτα.
Σε αντίθεση με πολλές χώρες της Δύσης, η Ελλάδα είναι μια χώρα με αναλογικά υψηλές καταθέσεις (ξεπερνούν τα 230 δισ. ευρώ, ήτοι όσο το ετήσιο ΑΕΠ), με συγκριτικά ελάχιστα χρεωμένους πολίτες (τα νοικοκυριά χρωστούν 119 δισ. ευρώ), χαμηλό δανεισμό στις επιχειρήσεις (133,795 δισ. ευρώ συνολικά) και με ένα μάλλον «πλούσιο» τραπεζικό σύστημα, όπου οι τέσσερις μεγάλες τράπεζες διαθέτουν καταθέσεις 165 δισ. ευρώ. Το πρόβλημά της έγκειται στο γεγονός ότι το Δημόσιο έχει δανειστεί ένα σκασμό λεφτά και χρειάζεται κάθε χρόνο να δαπανά το 6-7% του ΑΕΠ για να το εξυπηρετεί.
Με βάση τα τελευταία στοιχεία που δημοσιεύει η Παγκόσμια Τράπεζα (τρίτο τρίμηνο 2009) για το εξωτερικό χρέος, καθώς και στοιχεία της Eurostat, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΟΣΑ, προκύπτει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των χωρών με το μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Πρόσφατη σύγκριση, που επιχείρησε στην ιστοσελίδα του το NBC, κατατάσσει την Ελλάδα στη 16η θέση, σε σύνολο 20 χωρών. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος της χώρας μας στο τέλος του 2009 υπολογιζόταν σε 594 δισ. δολάρια, μέγεθος θηριώδες σε απόλυτα νούμερα, αλλά λιγότερο «τρομακτικό» από όσο άλλων χωρών, καθώς αντιστοιχεί στο 182% του ΑΕΠ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, καθίσταται προφανές πως το εξωτερικό χρέος έχει δημιουργήσει ισχυρές εξαρτήσεις της ελληνικής οικονομίας, κυρίως του δημόσιου τομέα, ο οποίος χρειάζεται τους ξένους επενδυτές, για να μπορέσει να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος. Ετσι, από το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας, πάνω από το 60% αντιπροσωπεύουν ομόλογα του Δημοσίου, τα οποία βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια ξένων θεσμικών επενδυτών.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου