Απο τη στιγμή που "έπεσε" στο τραπέζι του έλληνα πολίτη η συζήτηση για επιστροφή στη δραχμή, ύστερα και απο το βομβαρδισμό πληροφοριών, αναλύσεων, κινδυνολογιών για το τί θα γίνει εάν επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα, ακούγονται πολλά, φιλοσοφίες, προβληματισμοί, κλπ......Προς τι αυτοί οι προβληματισμοί για το τί θα γίνει εάν φύγουμε απο το ευρώ. Η απάντηση είναι πολύ απλή: Όλοι μας έχουμε ζήσει και την περίοδο της δραχμής και την περίοδο του ευρώ. Επομένως είναι εύκολη μια σύγκριση του επιπέδου ζωής των δύο αυτών περιόδων. Προσωπικά, δεν θυμάμαι ΠΟΤΕ κατά την περίοδο που είχαμε το εθνικό μας νόμισμα, να κλονίζεται τόσο ισχυρά η εθνική μας οικονομία, να δεχόμαστε τόσο ασφυκτικές πιέσεις απο τους εταίρους μας, απο τις αγορές, απο τη διεθνή τοκογλυφία, τη διεθνή κερδοσκοπία. Δεν θυμάμαι ΠΟΤΕ να αγόρασα ένα καρβέλι ψωμί δίνοντας 300 δρχ, ούτε ένα λίτρο γάλα δίνοντας 350 δρχ...Αυτό που θυμάμαι είναι οτι ένας μέσος μισθός ύψους 200.000 δρχ, έφτανε και περίσευε για να βγεί ο μήνας και να περισσέψει κάτιτις απο αυτούς που ήταν περισσότερο νοικοκυραίοι και λάτρεις της αποταμίευσης....ΠΟΤΕ δεν σκέφτηκε κανείς πώς θα βγάλει το μήνα, και ποτέ δεν του τελείωνε ο μισθός στις πρώτες 10 ημέρες απο τη στιγμή που τον λάμβανε....Και μιλάμε για ένα μέσο μισθό που είναι περίπου 1000 ευρώ, δηλαδή 342000 δρχ περίπου....Δηλαδή, μετά τη θύελλα των ανατιμήσεων, της περικοπής των μισθών, της αύξησης των τιμών στα πάντα και σε ποσοστά πάνω απο 300% σε πολλά είδη, ο μισθός του 2000, κατά τα τελευταία δέκα χρόνια αυξήθηκε κατά 50% δηλαδή οι 200.000 δρχ έγιναν 342000 δρχ. Μήν ψάχνουμε λοιπόν γιατί δεν μας φτάνουν τα έσοδά μας για να καλύψουμε τα απολύτως αναγκαία για τη διαβίωσή μας.....Οι αριθμοί μιλούν απο μόνοι τους!!!....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου