Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Μαύρη επέτειος: Τρία χρόνια Καστελόριζο

Ο Γ Παπανδρέου ανέλαβε ( όπως ανέλαβε …) την εξουσία στις 5 Οκτωβρίου 2009 δηλαδή τρεις μήνες πριν την λήξη της χρονιάς. Συνεπώς στην διαμόρφωση των αποτελεσμάτων του έτους έχει συνεισφέρει και η κυβέρνηση του ( χειροτερεύοντας τα όλα) .
Σύμφωνα με.......
τις τότε εκτιμήσεις το έλλειμμα του 2009, πήγε πάνω από 10% ενώ αργότερα, με τις αναθεωρήσεις διογκώθηκε μέχρι το 15,6% του ΑΕΠ, ενώ το δημόσιο χρέος είχε εκτοξευτεί στο 120% του ΑΕΠ. 






Οταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση, η Ελλάδα είχε κάποια οικονομικά προβλήματα, όπως οι περισσότερες χώρες άλλωστε ειδικά  εκείνη τη περίοδο. Τι κάνει ο καλός ο νοικοκύρης όταν αντιμετωπίζει μια τέτοια κατάσταση;  Αυξάνει τα έσοδά του και μειώνει όσο μπορεί τα έξοδα, περιορίζοντας την σπατάλη και όχι το φαγητό και τα φάρμακά του βεβαίως. Ακριβώς αυτό έκανε και ο ΓΑΠ  ως πρωθυπουργός, μόνο που από την ανάποδη. Μείωσε δηλαδή τα έσοδα και αύξησε με κάθε τρόπο τα έξοδα και κατ΄επεκταση αύξησε έτσι το δημόσιο χρέος και τις ανάγκες δανεισμού. 
Τον Απρίλιο του 2010, για να “λύσει” τα προβλήματα που ο ίδιος δημιούργησε, χωρίς να υπάρχει ανάγκη, χωρίς να εξετάσει άλλο ενδεχόμενο, χωρίς να βγει καν στις αγορές και αρνούμενος  χαμηλότοκα δάνεια τα οποία προσέφεραν η Κίνα και η Ρωσία, επικαλέστηκε αδυναμία δανεισμού και άμεσο κίνδυνο “χρεοκοπίας” της χώρας και  προσέφυγε αυτοβούλως στη τρόικα (ΕΕ, ΚΤΕ και ΔΝΤ), από την οποία  ζήτησε ένα υψηλότοκο δάνειο 110 δις ευρώ. Λίγους μήνες αργότερα, ζήτησε άλλα 130 δις. Αυτό, ούτε λίγο ούτε πολύ, σημαίνει ότι σε λιγότερο από ένα χρόνο πρωθυπουργίας, ζήτησε περισσότερα χρήματα από όσα είχε δανειστεί η Ελλάδα σε 35 χρόνια! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Τα πρώτα 110 δις ζητήθηκαν με αντάλλαγμα την ασυλία της χώρας και της περιουσίας της, υπάρχουσα και μελλοντική, ενώ τα υπόλοιπα 130 δις με αντάλλαγμα την διοίκησή της από τους δανειστές και προτεραιότητα την πληρωμή των δανείων αντί μισθών, συντάξεων και λοιπών κοινωνικών δαπανών. Τέλος, αυτό το δάνειο μαμούθ, το μεγαλύτερο στην ιστορία της ανθρωπότητας, η κυβέρνηση δεν το έλαβε ακόμα εξολοκλήρου και όσα χρήματα πήρε τα χρησιμοποίησε αποκλειστικά για την πληρωμή των χρεών της. Εξαιτίας του δανείου αυτού η Ελλάδα  βρέθηκε δεμένη χειροπόδαρα, έχασε την ασυλία και την εθνική κυριαρχία της και τώρα κινδυνεύει να χάσει όλη τη δημόσια περιουσία και τα πλούτη της.  
Λίγο πιο αναλυτικά: 
Μόλις ανέλαβε την εξουσία, αντί να ασκήσει τα αυτονόητα καθήκοντα του πρωθυπουργού, να υλοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και να λύσει τα όποια προβλήματα αντιμετώπιζε η χώρα, όπως είχε υποχρέωση, ο κ Παπανδρέου έκανε τα εξής:

- τη πρώτη μέρα (5.10.2009), έδωσε εντολή στην Τράπεζα της Ελλάδας να επιμηκύνει τη χρονική περίοδο του διακανονισμού των συναλλαγών στα ελληνικά ομόλογα, δημιουργώντας έτσι μεγάλα περιθώρια υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης σε βάρος των ελληνικών ομολόγων (αλλαγή του Τ3 σε Τ10). 
- την δέκατη μέρα δήλωσε στους Reuters ότι η χώρα έχει περιέλθει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι εκρηκτική και τα δημοσιονομικά βρίσκονται σε εκτροχιασμό. Ξεκίνησε έτσι μια πρωτοφανής και απίστευτη δυσφημιστική εκστρατεία, κατά την οποία δήλωνε προς πάσα κατεύθυνση και με κάθε ευκαιρία ότι, η Ελλάδα είναι μια χρεοκοπημένη, αναξιόπιστη και διεφθαρμένη χώρα, με διαλυμένους εισπρακτικούς μηχανισμούς και παρασιτική οικονομία. 
Ταυτόχρονα, 
- παρουσίασε τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας χειρότερη από ότι ήταν στην πραγματικότητα, αναθεωρώντας μεταξύ άλλων το έλλειμμα του 2008 κατά 2 % και αυξάνοντας με λογιστικές αλχημείες το έλλειμμα του 2009 τουλάχιστον κατά 3,7%, αναθεωρώντας το κιόλας συνεχώς μέχρι που το έφτασε στο 13, 6% του ΑΕΠ. Αργότερα το πήγε στο 15,4%.
- άφησε για περίπου ένα χρόνο ακέφαλες τις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς ενώ στη συνέχεια, έκανε τον ένα κυβερνητικό ανασχηματισμό μετά τον άλλο, ιδρύοντας και καταργώντας υπουργεία σε κάθε ανασχηματισμό. Το υπουργείο ναυτιλίας ήταν εκείνο που δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα. 
- αύξησε επανειλημμένα την άμεση και έμμεση φορολογία και προχώρησε σε οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, πλήττοντας έτσι βάναυσα τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Κάποια στιγμή, πολύς κόσμος άρχισε να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και να μην έχει πια καμία φοροδοτική ικανότητα. Παραταύτα όμως, η πολιτική Παπανδρέου δεν άλλαξε: καινούργιες αυξήσεις φόρων και τελών και ταυτόχρονες μειώσεις μισθών και συντάξεων, επιβλήθηκαν ξανά και ξανά. Αποτέλεσμα; Το αυτονόητο. Η κοινωνία εξαθλιωνόταν χωρίς όμως το κράτος να εισπράξει περισσότερα χρήματα. Κάθε άλλο μάλιστα. Μετά την κάθε επιδρομή, όλο και περισσότερες  επιχειρήσεις έκλειναν και οι φορολογούμενοι λιγόστευαν. Απτόητη όμως η κυβέρνηση. Φόρους και περικοπές. 
- προχώρησε σε στάση πληρωμών προς το εσωτερικό και αποδυνάμωσε έτσι περαιτέρω τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δηλαδή την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας
- συρρίκνωσε τις δημόσιες επενδύσεις, δεν μείωσε τη σπάταλη και δεν έκανε καμία μεταρρύθμιση

ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ( Οι συνοδεύτηκες συμφωνίες της δανειακής σύμβασης) και οι αναμενόμενες συνέπειες τους 

ακολουθεί υλικό από naftemporiki.gr
 Το πρώτο μνημόνιο, προέβλεπε μέτρα ύψους 9% του ΑΕΠ (20 δισ. ευρώ) το 2010, 4% του ΑΕΠ ή 10 δισ. ευρώ, το 2011 και 2% του ΑΕΠ ή 5 δισ. ευρώ, το 2012 και 2% του ΑΕΠ ή 4,8 δισ. ευρώ, το 2013.
Από το 2011 και μετά τα μεγέθη έχουν αυξηθεί εντυπωσιακά, ενώ ουδείς διαβεβαιώνει πως ο κύκλος των μέτρων έχει κλείσει. Επρόκειτο για τεράστιο λάθος, η διόρθωση του οποίου κόστισε επιπλέον μέτρα δεκάδων δισ. ευρώ, εκατοντάδες χιλιάδες ανέργων και βαθιά ύφεση.
Μεγάλες αποκλίσεις

Ο αρχικός πίνακας των εκτιμήσεων του πρώτου μνημονίου και το τι ακολούθησε είναι ενδεικτικός των αστοχιών.
Σύμφωνα με τις κοινές εκτιμήσεις τρόικας και κυβέρνησης:
* Το ΑΕΠ θα μειώνονταν 4% το 2010, 2,6% το 2011 και από το 2012, η οικονομία θα περνούσε στην ανάπτυξη με αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,1%! Η πραγματικότητα είναι εφιαλτική. Η ύφεση του 2010, ήταν 4,9%, το 2011 εκτοξεύτηκε στο -7,2%, το 2012, στο
-6,4%, ενώ για το 2013 η τρέχουσα εκτίμηση είναι για ύφεση 4,5%. Η βαθύτερη ύφεση στέρησε τεράστια έσοδα από προϋπολογισμό και ασφαλιστικά ταμεία, αλλά η κυβέρνηση και η τρόικα, αντί να φρενάρουν την ύφεση, επέβαλαν κάθε φορά νέα μέτρα που επιδείνωναν την κατάσταση περισσότερο και απομακρύνοντας το ενδεχόμενο εξόδου της οικονομίας από την ύφεση. Ενδεικτικό είναι πως το 2012 το συνολικό ΑΕΠ ανήλθε σε 193.749 εκατ. ευρώ, από 233.198 εκατ. ευρώ το 2008, όταν ξεκίνησε η κρίση, με συνέπεια η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ να φτάσει στο ποσό των 39.449 εκατ. ευρώ.


Το χρέος: Ο βασικός στόχος του πρώτου μνημονίου (και των δύο επόμενων που ακολούθησαν) ήταν η αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας. Στην πράξη, όμως, σύντομα διαπιστώθηκε το ανέφικτο των στόχων, αφού η κατάρρευση του ΑΕΠ, εκτόξευσε το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Σε επίπεδα εκτός προβλέψεων της τρόικας και της κυβέρνησης. Προκειμένου το χρέος να επανέλθει σε βιώσιμη τροχιά, αποφασίστηκε «κούρεμα» του δημόσιου χρέους και ειδικά των ομολόγων που κατείχαν οι ιδιώτες σε δύο φάσεις.
Η μία υλοποιήθηκε το Μάρτιο και Απρίλιο του 2012 και μείωσε το χρέος κατά 106 δισ. ευρώ. Όμως δεν επαρκούσε, αφού μεγάλο μέρος των ομολόγων που διαγράφηκαν, αντικαταστάθηκαν με νέα δάνεια και το Δημόσιο δανείστηκε για να καλύψει το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Λίγους μήνες αργότερα, διαπιστώθηκε πως το χρέος εξακολουθούσε να είναι μη βιώσιμο και αποφασίστηκε δεύτερο «κούρεμα», που υλοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 2012, μέσω του οποίου «έσβησε» χρέος ύψους 20,6 δισ. ευρώ, ενώ ελήφθησαν και άλλα μέτρα συμπληρωματικά, όπως η μείωση των επιτοκίων των δανείων των χωρών της Ευρωζώνης κ.λπ.
Ούτε αυτά όμως εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, εάν δεν γίνει και νέο hair cut των δανείων της Ευρωζώνης, εφόσον η Ελλάδα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, κατεύθυνση προς την οποία πιέζει το ΔΝΤ. Δηλαδή τρία χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο, κυβέρνηση και τρόικα δεν εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του χρέους, που ήταν ο βασικός στόχος. 
Ανεργία
Οι συντάκτες του πρώτου μνημονίου, κυβέρνηση και τρόικα, δεν πρόβλεψαν την έκρηξη της ανεργίας, καθώς η πολιτική προσαρμογής, θα δημιουργούσε σε μια τριετία σχεδόν 1.000.000 νέους ανέργους.
Επεσαν έξω περισσότερο από 10 εκατοστιαίες μονάδες, καθώς για το 2010 εκτιμούσαν ότι η ανεργία θα ήταν 12,1%, αλλά έφτασε στο 12,6%, το 2011 υπολόγιζαν ανεργία στο 14,6%, αλλά έφτασε στο 17,7%, ενώ για το 2012 η πρόβλεψή τους ήταν 14,8% και διαμορφώθηκε στο 24,4%. Στην τριετία του μνημονίου, 2010 – 2013, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 806.803 άτομα, ενώ ο αριθμός των ανέργων τον Ιανουάριο του 2013, έφτασε σε 1.348.000 άτομα.
Αστοχίες
Τρόικα και κυβέρνηση εκτίμησαν πως η Ελλάδα θα βγει και θα δανειστεί από τις αγορές στο πρώτο τρίμηνο του 2012, και μάλιστα ποσό ύψους 11,3 δισ. ευρώ. Σήμερα, ούτε και για το 2017 δεν είναι εφικτή η έξοδος στις αγορές.
  • Παρά τα δύο «haircut» του χρέους, ανεπαρκές κρίθηκε και το ύψος των δανειακών κεφαλαίων του μηχανισμού προς την Ελλάδα. Από τα 110 δισ. ευρώ, που αποφασίστηκαν το Μάιο του 2010, τώρα το ποσό έχει διαμορφωθεί σε 237 δισ. ευρώ, μέχρι και το έτος 2016.
  • Τα εισοδήματα μειώθηκαν σωρευτικά κατά περίπου 30% από το 2010 και μετά, περιορίζονταν δραματικά την εγχώρια ζήτηση και κατανάλωση.
  • Οι αποκρατικοποιήσεις πάγωσαν στην προηγούμενη τριετία, αφού το ίδιο το πρόγραμμα, αντί να εξαλείψει, ενίσχυσε την αβεβαιότητα. Οι αξίες των υπό αποκρατικοποίηση εταιρειών μειώθηκαν, ενώ ο στόχος για την άντληση 50 δισ. ευρώ, μέχρι το 2015, που τέθηκε το Φεβρουάριο του 2011, γρήγορα εγκαταλείφθηκε και οι προσδοκίες προσγειώθηκαν σε περίπου 11 δισ. ευρώ, μέχρι το 2016.
«Κέρδη»
Στα «κέρδη» της προσπάθειας προσαρμογής της οικονομίας, συγκαταλέγεται η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, που χάθηκε από το 2001 και μετά. Η ΤτΕ εκτιμά πως ανακτήθηκαν τα 3/4 της ανταγωνιστικότητας.
  • Επίσης το έλλειμμα του προϋπολογισμού μειώθηκε από το 15,6% του 2009, στο 6% (ή 10% με το βάρος των τραπεζών) το 2012, ενώ το υπουργείο Οικονομικών αισιοδοξεί πως από φέτος ο προϋπολογισμός θα «βγάλει» πρωτογενές πλεόνασμα.
  • Επίσης δρομολογήθηκαν στην οικονομία διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά υλοποιούνται με καθυστερήσεις, λόγω αντιδράσεων των κοινωνικών φορέων. Παράδειγμα η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, έπειτα από δεκαετίες τέθηκε μεν σε εφαρμογή, αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί.
  • Κατόπιν πιέσεων της τρόικας, η κυβέρνηση υποχρεώνεται για πρώτη φορά, ύστερα από δεκαετίες, να θίξει τη μονιμότητα στο δημόσιο τομέα και να δεσμευτεί πως θα προχωρήσει σε απολύσεις.
ΣΧΕΤΙΚΑ: 

Γ. Παπανδρέου – Πως έγινε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και έπειτα πρωθυπουργός
Η Δικαιοσύνη παραδέχεται ότι ο Κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή του έπεσαν με σχέδιο!
Σοκ! Το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν… 3,9% ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ
Διώκεται για κακούργημα ο πρόεδρος της ΕΛ.ΣΤΑΤ (για τη διόγκωση του ελλείμματος του ’09) ( μόνο ;;;;;)
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Πως η Ελλάδα πτώχευσε 2 φορές μέσα στο 2012…

To κοινωνικό πορτραίτο της Ελλάδας – 2012 Όψεις της κρίσης: ανεργία, φτώχεια, κοινωνικός αποκλεισμός
ΔΕΙΚΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ: Είμαστε πιο κάτω κι από το εμπόλεμο Μάλι
Οικονομικά
PSI
Παπανδρέου
ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

http://justiceforgreece.wordpress.com/2013/04/24/%CE%BC%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CF%81%CE%B9/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου